Το μαργαριτοφόρο στρείδι Pinctada radiata στην Ελλάδα, εμπορική εκμετάλλευση
Ο Ιωάννης Θεοδώρου, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας Ζωικής Παραγωγής, Πανεπιστήμιο Πατρών, και οι συνάδελφοί του υποστηρίζουν ότι υπάρχει μεγάλη δυνατότητα εμπορικής εκμετάλλευσης του στρειδιού Pinctada imbricata radiata για ανθρώπινη κατανάλωση. Το δίθυρο αυτό είδος υπήρχε στα ελληνικά νερά (Αιγαίο Πέλαγος) τουλάχιστον από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 και έχει καθιερωθεί ιδιαίτερα στην παράκτια περιοχή της Θεσπρωτίας, η οποία είναι η πιο βορειοδυτική ηπειρωτική περιοχή της Ελλάδας, γεγονός που υποδηλώνει ότι το Ιόνιο είναι ο κύριος διάδρομος για τη φυσική (π.χ. μέσω ρευμάτων) παρουσία του, αλλά η μεσολάβηση του ανθρώπου (π.χ. θαλάσσιες μεταφορές) συμβάλλει στην επέκταση στην Αδριατική Θάλασσα και την Κεντρική Μεσόγειο. Επιπλέον, έχει αναφερθεί ότι το Pinctada imbricata εμφανίζει σημαντική αφθονία δειγμάτων γόνου και ενηλίκων που συνδέονται σε δίχτυα κλουβιών ιχθυοκαλλιέργειας. Αυτά τα ευρήματα, σε συνδυασμό με την τρέχουσα κατανομή των ειδών στις ελληνικές θάλασσες, δείχνουν ότι το μαργαριτοφόρο αυτό στρείδι έχει ισχυρές δυνατότητες εισβολής, προσαρμόζεται τοπικά και εξαπλώνεται όλο και περισσότερο στο Ιόνιο Πέλαγος.
Ωστόσο, η υπάρχουσα εμπορική εκμετάλλευση του μαργαριτοφόρου αυτού στρειδιού για ανθρώπινη κατανάλωση είναι παράνομη και ανεξέλεγκτη. Ένα πρόσφατο έργο στοχεύει στη διαχείριση του υπάρχοντος πληθυσμού του Pinctada imbricata radiata και οι ερευνητές πρότειναν μια ολιστική προσέγγιση, δίνοντας τις απαιτούμενες προδιαγραφές για τη ρύθμιση της αλιείας, παρέχοντας οφέλη στους αλιείς προσθέτοντας αξία στην αλυσίδα εφοδιασμού προϊόντων. Συγκεκριμένα, ο σκοπός αυτού του προγράμματος είναι να αναδείξει αυτό το είδος ως "προσοδοφόρο αλιεύμα". Είναι υψίστης σημασίας να καθοριστούν τα πρότυπα για την αειφόρο διαχείριση των υπαρχόντων αλιευτικών περιοχών για την εκμετάλλευση του Pinctada imbricata radiata. Επιπλέον, ο στόχος του έργου είναι να υποστηρίξει τη δημιουργία του απαραίτητου θεσμικού πλαισίου των υπαρχόντων διάσπαρτων αποθεμάτων προκειμένου να εξαλειφθεί το «νομοθετικό κενό» που οδηγεί σε παράνομη δέσμευση με όλες τις επακόλουθες συνέπειες.