Οι παράκτιες ζώνες είναι πυκνοκατοικημένες και χαρακτηρίζονται από οικονομική δραστηριότητα άνω του μέσου όρου. Επιπλέον, έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως ότι ο τομέας των υδατοκαλλιεργειών θα επηρεαστεί από την κλιματική αλλαγή και ότι οι επιπτώσεις θα σχετίζονται με την θαλάσσια περιοχή, τη μέθοδο και τα είδη καλλιέργειας. Τα προγράμματα διαχείρισης αφορούν την προστασία των θαλάσσιων πόρων για τις μελλοντικές γενιές, ενώ ταυτόχρονα διατηρούν ισορροπίες μεταξύ των ανταγωνιστικών οικονομικά, πολιτιστικά και περιβαλλοντικά συμφερόντων. Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, χρησιμοποιώντας ένα σύνολο συνδυαστικών εργαλείων διαχείρισης, θα είναι δυνατή η μείωση της αβεβαιότητας και η δημιουργία μιας πιο ανθεκτικής βιομηχανίας οστρακοκαλλιέργειας. Επίσης, παράλληλα με την μείωση της αβεβαιότητας, τα εργαλεία αυτά στοχεύουν στη μείωση της αβεβαιότητας που αισθάνονται οι ενδιαφερόμενοι για επένδυση σε έναν τομέα που αναμένεται να επηρεαστεί από την κλιματική αλλαγή.

 

Σήμερα υπάρχει έντονος ανταγωνισμός για χρήση θαλάσσιων θέσεων για οστρακοακαλλιέργεια σε πολλές παράκτιες περιοχές, καθιστώντας την εγκατάσταση νέων μονάδων καλλιέργειας προβληματική. Κατά συνέπεια, η διαχείριση των παράκτιων περιοχών ενσωματώνει τα περιβαλλοντικά δεδομένα των περιοχών για τον προγραμματισμό νέων θέσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, πολλοί φορείς έχουν τονίσει τη σημασία του καθορισμού της φέρουσας ικανότητας διαφορετικών περιοχών για εγκαθίδρυση νέων μονάδων. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορεί να καθοριστεί η φέρουσα ικανότητα συμπεριλαμβανομένων των φυσικών παραγόντων, της παραγωγής, των οικολογικών και των κοινωνικών δεδομένων. Οι τρεις πρώτες κατηγορίες σχετίζονται σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό με τις κοινωνικές προσδοκίες και πρότυπα.

Τα δίθυρα, ως οργανισμοί με μικρή κινητικότητα, αντιμετωπίζουν εποχιακά τις αλλαγές του περιβάλλοντος και δεν μπορούν να αποφύγουν την επίδραση των στρεσογόνων παραγόντων. Έτσι, οι συνθήκες στις θαλάσσιες περιοχές καθορίζουν σημαντικά την καταλληλότητα του υδάτινου περιβάλλοντος για ανάπτυξη του τομέα των οστρακοκαλλιεργειών. Για παράδειγμα, η θερμοκρασία είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που ρυθμίζουν την φυσιολογία των μυδιών, συμπεριλαμβανομένου του ρυθμού διήθησης, της απορρόφησης της τροφής, της ανάπτυξης και του καρδιακού παλμού. Κατά συνέπεια, η φυσιολογία μπορεί σε μεγάλο βαθμό να συμβάλει στην εκτίμηση εάν οι περιβαλλοντικές συνθήκες μιας θαλάσσιας περιοχής ευνοούν ή όχι την εγκατάσταση νέων μονάδων καλλιέργειας δίθυρων. Το BIVALVIANET στοχεύει στη μελέτη των ορίων ανοχής των δίθυρων ειδών έναντι διαφόρων παραγόντων όπως είναι η θερμοκρασία, η αλατότητα, τα παθογόνα και η διαθεσιμότητα τροφής, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στην εκτίμηση της καταλληλότητας των θαλάσσιων περιοχών για δημιουργία νέων μονάδων καλλιέργειας δίθυρων κατά μήκος των ελληνικών ακτών. Επιπλέον, μπορεί να βοηθήσει τους ενδιαφερόμενους για την εφαρμογή και την προσαρμογή νέων μεθόδων καλλιέργειας με στόχο τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.

 

Σύμφωνα με τους παραπάνω στόχους, η "Προσαρμοστική Διαχείριση-Adaptive Management (AM)", επίσης γνωστή ως "Προσαρμοστική Διαχείριση των Πόρων-Adaptive Resources Management (ARM)", ως εργαλείο που εφαρμόζεται στη διαχείριση των φυσικών πόρων χρησιμοποιώντας κυκλική λήψη αποφάσεων ενόψει της αβεβαιότητας, μπορεί να βελτιώσει αποτελεσματικά τις τεχνικές διαχείρισης με την πάροδο του χρόνου. Η προσαρμοστική διαχείριση εστιάζεται ιδιαίτερα στη μάθηση και την προσαρμογή, μέσω συνεργασιών διευθυντικών στελεχών, επιστημόνων και άλλων ενδιαφερομένων που μαθαίνουν μαζί πώς να δημιουργούν και να διατηρούν τη βιωσιμότητα των πόρων στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής.